Μου μοιάζει για ιδεολόγημα διότι η απειλή δεν είναι κατάδηλη. Το παιδί μπορεί απλώς να παίζει. Οι γραμμές του σώματός του δείχνουν σταθερότητα, ετοιμότητα και αναμονή. Τα σκούρα σημάδια που άφησε το νερό μας λένε ότι μάλλον το κύμα θα φτάσει μέχρι εκεί και θα αποσυρθεί πάλι πίσω. Παρ΄όλα αυτά η απειλή υπάρχει, υποβόσκει, ο όγκος του νερού είναι τεράστιος σε σχέση με τη μικρή φιγούρα του παιδιού.
Καλημέρα, πάω να πετάξω αετό στην Ελευσίνα (βασικά πάω να πετάξω έναν πίνακα...χμμμ) οπότε τι? Οπότε εμένα με συναρπάζει αυτή η φωτό, διότι αφενός μου θυμίζει τι ωραία που είναι να σε κουτρουβαλανε τα κύματα, τι ωραία που είναι όταν είσαι τόσο μικρός και έχεις άγνοια κινδύνου, τι ωραία που είναι η φωτό, τι ωραία που κάτι θέλει να πει ο φωτογράφος και τι ωραία που εμένα μου είπε αυτό. Αλλά μάλλον είμαι εκτός θέματος. Μαέστρο υπόσχομαι θα προσπαθήσω πάλι...
Για να προσπαθήσω δάσκαλε πάλι. Το σώμα του παιδιού δημιουργεί ένα τρίγωνο με πάκτωση προς το κάτω μέρος του κάδρου, άρα μύνημα στον οπτικό εγκέφαλο ότι η στήριξη είναι επαρκής. Οι γραμμές φυγής του κύματος φεύγουν πίσω απο το μικρό τρίγωνο και δημιουργούν ένα προστατευτικό ημικύκλιο. Τα οξυτενή τρίγωνα του κύματος που κατευθύνονται προς το μικρό τρίγωνο και ο όγκος της φόρμας του κύματος δημιουργούν την απειλή κατά του μικρού τριγώνου.
Υ.Γ Είναι εφικτό άραγε να αναρτούμε εικόνες μέσα στα σχόλια; Ερώτημα προς τη σοφία...
Καλησπέρα !!! Ενα μικρό αθώο παιδί απέναντι σε ένα τεράστιο ίσως και θανατηφόρο κύμα! Μου φαίνεται τόσο υπερβολικός ο εκδραματισμός που πιστεύω ότι αποτελεί εννοιολογικού τύπου πρόταση. "Ο άνθρωπος και η ανυμπόρια του απέναντι στην φύση". Μα να μην μπορώ με τίποτα να κάνω προσέγγιση παρόμιου τύπου με της Βάντ;!!! Ούτε στον λόφο μπόρεσα, δάσκαλε δηλώνω δυσκολία!
ΥΓ. Φοβούμαι βαντ, πως δεν γίνεται να αναρτούμε φωτογραφίες στα σχόλια (δεν έχω βρει τρόπο) επίσης, δεν έχω βρει τρόπο να επεξεργαζόμαστε εκ των υστέρων τα σχόλια, πχ να προσθέσουμε πχ την υπογραφή μας αν την έχουμε ξεχάσει αρχικώς. Βέβαια η αβάδιστη η δαιμονία, μπορεί να γνωρίζει περισσότερα!
λοιπόν, έχω πρόβλημα.. κάθε φορά που καλούμαστε να σχολιάσουμε φωτό, καταλήγω να κάνω προοβολή της ψυχικής μου κατάστασης ή ακόμα και του εν γένει βίου μου, ή πάλι να τρέχει ο λογισμός μου μαζί με αυτό το έρμο κύμα και να φεύγει από την άσκηση.. έτσι λοιπόν ούτε απειλή είδα ούτε τρόμο. η μικρούλα έχει λουστεί ήδη το αλάτι και της άρεσε. περιμένει με αυτό το ζουλαπίσιο δέος των παιδιών της ηλικίας της το επόμενο κύμα ή απλώς χαζεύει αυτό που μόλις έπαιξε μαζί της. με την πρωτόγονη ισχύ που δεν υποψιάζεται ακόμα τον φόβο και δεν νοιάζεται έτσι για τον κίνδυνο, είναι ένα ζωάκι που μαθαίνει τον κόσμο και αυτό το κύμα τον περικλείει:γεύση, ήχος,χρώμα,κρούση,φως.τί άλλο να ποθήσει; ιδεολόγημα λοιπόν και ας πέφτω και έξω...
Μου μοιάζει για ιδεολόγημα διότι η απειλή δεν είναι κατάδηλη. Το παιδί μπορεί απλώς να παίζει. Οι γραμμές του σώματός του δείχνουν σταθερότητα, ετοιμότητα και αναμονή. Τα σκούρα σημάδια που άφησε το νερό μας λένε ότι μάλλον το κύμα θα φτάσει μέχρι εκεί και θα αποσυρθεί πάλι πίσω. Παρ΄όλα αυτά η απειλή υπάρχει, υποβόσκει, ο όγκος του νερού είναι τεράστιος σε σχέση με τη μικρή φιγούρα του παιδιού.
ΑπάντησηΔιαγραφήvant
Βαντ, η ανάγνωση του έργου είναι επίπεδη, γραμμική. Για προσπάθησε περαιτέρω συνδέοντας τις εικαστικές εκφάνσεις με τις ενοιολογικές φράσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήο δάσκαλος
Καλημέρα, πάω να πετάξω αετό στην Ελευσίνα (βασικά πάω να πετάξω έναν πίνακα...χμμμ) οπότε τι? Οπότε εμένα με συναρπάζει αυτή η φωτό, διότι αφενός μου θυμίζει τι ωραία που είναι να σε κουτρουβαλανε τα κύματα, τι ωραία που είναι όταν είσαι τόσο μικρός και έχεις άγνοια κινδύνου, τι ωραία που είναι η φωτό, τι ωραία που κάτι θέλει να πει ο φωτογράφος και τι ωραία που εμένα μου είπε αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά μάλλον είμαι εκτός θέματος. Μαέστρο υπόσχομαι θα προσπαθήσω πάλι...
Αβάδιστη
Για να προσπαθήσω δάσκαλε πάλι. Το σώμα του παιδιού δημιουργεί ένα τρίγωνο με πάκτωση προς το κάτω μέρος του κάδρου, άρα μύνημα στον οπτικό εγκέφαλο ότι η στήριξη είναι επαρκής. Οι γραμμές φυγής του κύματος φεύγουν πίσω απο το μικρό τρίγωνο και δημιουργούν ένα προστατευτικό ημικύκλιο. Τα οξυτενή τρίγωνα του κύματος που κατευθύνονται προς το μικρό τρίγωνο και ο όγκος της φόρμας του κύματος δημιουργούν την απειλή κατά του μικρού τριγώνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ Είναι εφικτό άραγε να αναρτούμε εικόνες μέσα στα σχόλια; Ερώτημα προς τη σοφία...
vant
Καλησπέρα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα μικρό αθώο παιδί απέναντι σε ένα τεράστιο ίσως και θανατηφόρο κύμα! Μου φαίνεται τόσο υπερβολικός ο εκδραματισμός που πιστεύω ότι αποτελεί εννοιολογικού τύπου πρόταση. "Ο άνθρωπος και η ανυμπόρια του απέναντι στην φύση".
Μα να μην μπορώ με τίποτα να κάνω προσέγγιση παρόμιου τύπου με της Βάντ;!!!
Ούτε στον λόφο μπόρεσα, δάσκαλε δηλώνω δυσκολία!
ΥΓ. Φοβούμαι βαντ, πως δεν γίνεται να αναρτούμε φωτογραφίες στα σχόλια (δεν έχω βρει τρόπο) επίσης, δεν έχω βρει τρόπο να επεξεργαζόμαστε εκ των υστέρων τα σχόλια, πχ να προσθέσουμε πχ την υπογραφή μας αν την έχουμε ξεχάσει αρχικώς. Βέβαια η αβάδιστη η δαιμονία, μπορεί να γνωρίζει περισσότερα!
Μπαμπέτ
Η δαιμονία γνωρίζει ότι μπορούμε να βάζουμε φωτό και από κάτω κείμενο. Αν θέλετε εικονίδια εντός κειμένου, όχι δεν γίνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπεξεργασία εκ των υστέρων γίνεται στις αναρτήσεις, αλλά δε νομίζω στα σχόλια. Πρέπει να το ψάξω.
Επίσης ομολογώ ότι δεν έχω ιδέα τι πρέπει να γράψω στο θέμα (έχω χάσει πολλά μαθήματα)
Αβάδιστη
λοιπόν, έχω πρόβλημα..
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε φορά που καλούμαστε να σχολιάσουμε φωτό, καταλήγω να κάνω προοβολή της ψυχικής μου κατάστασης ή ακόμα και του εν γένει βίου μου, ή πάλι να τρέχει ο λογισμός μου μαζί με αυτό το έρμο κύμα και να φεύγει από την άσκηση..
έτσι λοιπόν ούτε απειλή είδα ούτε τρόμο.
η μικρούλα έχει λουστεί ήδη το αλάτι και της άρεσε. περιμένει με αυτό το ζουλαπίσιο δέος των παιδιών της ηλικίας της το επόμενο κύμα ή απλώς χαζεύει αυτό που μόλις έπαιξε μαζί της. με την πρωτόγονη ισχύ που δεν υποψιάζεται ακόμα τον φόβο και δεν νοιάζεται έτσι για τον κίνδυνο, είναι ένα ζωάκι που μαθαίνει τον κόσμο και αυτό το κύμα τον περικλείει:γεύση, ήχος,χρώμα,κρούση,φως.τί άλλο να ποθήσει;
ιδεολόγημα λοιπόν και ας πέφτω και έξω...
Μαρίνα Θήτα
Καλησπέρα σέ όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ λοιπόν πρέπει νά ομολογήσω ότι ούτε υποβόσκουσα απειλή ειδα, ούτε κίνδυνο. Ενα εντυπωσιακό κύμα είδα, τό οποίο μάλιστα φτάνοντας στό μέγιστο τού όγκου του άρχιζε νά καταρρέει. Καί τό κοριτσάκι πού χάζευε τά κύματα μιά χαρά τό ήξερε! Διότι ειχε δεί καί τά προηγούμενα κύματα πού εσκαγαν στήν αμμουδιά. Πήγε λοιπόν καί κάθησε σέ απόσταση ασφαλείας γιά νά γευτεί τό θέαμα. Αν τώρα ο φωτογράφος ήθελε νά κάνει εννοιολογικού τύπου πρόταση είτε συσχετίζοντας
τήν αθωότητα μέ τούς κινδύνους πού απορρέουν από αυτήν, είτε δεικνύοντας τήν ασημαντότητα τού ανθρώπου μπροστά στήν φύση, είτε δέν ξέρω τί αλλο, εμένα δέν μέ έπεισε. Μήπως τελικά είμαι η κακιά τής τάξης? Τήν μόνη απειλή πού μπορώ νά δώ εγώ στή φωτογραφία, είναι εκτός φωτογραφίας. Εναν αλαλάζοντα γονιό νά κατσαδιάζει τήν μικρή, καί ίσως καί καμμιά ξυλιά πρός "συμμόρφωση"!
Γιά νά μήν μέ περάσετε ομως γιά ρηχό καί επιφανειακό άνθρωπο, μπορω νά σάς μιλήσω γιά ¨τόν ύστατο βρυχηθμό τού κύματος πρίν βυθιστεί στήν ανυπαρξία¨! Καλά άντε! δέν είμαι τοοόσο κακιά! σάς λυπάμαι καί δέν θά τό υποστείτε!Φιλιά ΛΗΤΑ ΓΕΩ.