Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Αν η μισή καρδιά, γιατρέ μου βρίσκεται στο μάθημα, η άλλη μισή στο Σύνταγμα βρίσκεται...

Είχα σκοπό να σας γράψω την εμπειρία μου από τις τρεις αυτές ημέρες που βρίσκομαι στο Σύνταγμα. Η εμπειρία αυτή είναι πρωτόγνωρη, τόσο για όποιον δεν έχει συμμετάσχει ποτέ σε διαδήλωση η διαμαρτυρία όσο και για τους ¨"κατ' επάγγελμα διαδηλωτές¨" καθώς πολύ γρήγορα ξεπέρασε την αρχική λογική της ροζ επικάλυψης του facebook.
Δεν μπορώ όμως με τίποτα να μεταφέρω ούτε τις σκέψεις μου ούτε τα συναισθήματά μου.
Ενα θα σας πω μόνο και αν χρησιμοποιήσετε τις συνελεύσεις μας ως παράδειγμα, θα καταλάβετε. Χθες πραγματοποιήθηκε η τρίτη γενική συνέλευση, με συμμετοχή περίπου 3.000 ανθρώπων και ήταν μια από τις συγκλονιστικότερες εμπειρίες της ζωής όλων όσων συμμετείχαμε. Δεν ξέρω που θα πάει αυτή η ιστορία. Δεν ξέρω αν θα αποκτήσει επαναστατικά ή βαθιά συντηρητικά χαρακτηριστικά. Δεν ξέρω τίποτα. Το μόνο που ξέρω, είναι δεν πρέπει να μείνετε στο τι διαβάζετε ή ότι ακούτε για το θέμα. Πολύ περισσότερο μην πιστεύετε τους χειροκροτητές Πρετεντέρηδες, χειροκροτούν γιατί μας θεωρούν ακόμα ακίνδυνους. Για να καταλάβετε τι συμβαίνει πραγματικά πρέπει να βρεθείτε εκεί. Επίσης όπως θα αντιληφθείτε, ξαναγυρνάμε κατά τα 2/3 στα αιτήματα της Γαλλικής Επανάστασης! Διεκδικούμε τα αυτονόητα, αλλά είναι ακριβώς αυτά τα αυτονόητα που μας στερούν. Σας παραθέτω το ψήφισμα και ένα μικρό βίντεο που δεν το θεωρώ και τόσο ενδεικτικό, αλλά είναι το μόνο που βρήκα.
Σας ασπάζομαι
Babett
Y.Γ1. Θα είμαι διαρκώς εκεί. Στις πλατείες, στα λιμάνια, στις πτέρυγες καρκινοπαθών, στην ΔΕΗ την ΕΥΔΑΠ, ό,που θα χρειαστεί να παλέψω για να αντισταθώ στο ξεπούλημα ενός ολόκληρου λαού. Ας αποφασίσει ο καθένας από εμάς που θα βρίσκεται.
Υ.Γ2 Το σκέφτηκα πολύ προτού κάνω μια ανάρτηση με τόσο έντονη πολιτική και συναισθηματική φόρτιση. Πιστεύω όμως ότι δεν είναι καιρός για κομ ιλ φω συμπεριφορά.
Ζητώ συγνώμη αν κάποιος νιώσει ότι παραβιάζω τον "δημόσιο" χώρο του μπλογκ ... αλλά αν μη τι άλλο, ο Δάσκαλος μας διδάσκει τόσα χρόνια πως η τέχνη οφείλει να έχει επαφή με την ζωή την ίδια.

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης Πλατείας Συντάγματος

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

Λαική Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος 27 Μάη 2011 from //ΠαραλληλοΓράφος on Vimeo.