Προσφάτως, έμαθα ότι οι μαγισόμορφοι φανοστάτες σου έχουν κάνει...μάγια σε κάποια ψυχή! Επειδή όμως δεν είμαι μαρτυριάρα, δεν θα αποκαλύψω το όνομά του! Θα περιμένω να εμφανιστεί επιτέλους με κάποιο σχόλιο, όπως μου υποσχέθηκε, και να σταματήσει τις ντροπές! Ορίστε μας!
Ρε συ Αβάδιστη, ξέρεις ποιό είναι το ωραίο με τους πίνακες σου; Μοιάζουν όλοι(όσους έχω δει τουλάχιστον)σα σκηνές από το ίδιο ενύπνιο, για το οποίο δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος αν είναι όνειρο ή εφιάλτης! Έλα όμως που εμένα αυτή ακριβώς η αίσθηση της παλλινδρόμησης είναι που μου αρέσει! Και οι φωτισμοί σου είναι υποβλητικοί γιατί επιδρούν όχι μόνο στο βλέμμα του θεατή αλλά κυρίως στην ακοή του. Είναι σα να του ψιθυρίζουν στο αυτί:σσσσσ...ησυχία...τώρα περνάμε στον χώρο του ονείρου.... Κι αυτός βγάζει τα παπούτσια του και εισέρχεται ακροπατώντας. Την ίδια αίσθηση μου δημιούργησε και εκείνος ο πίνακας της Μπαμπέτ με τα σπιτάκια που έμοιαζαν με εγκαταλελειμμένο σκηνικό θεάτρου. Και για να είμαι ακριβοδίκαιη, πολλά από τα έργα και των υπολοίπων αντεπορτάριων με υπέβαλλαν σε αυτή την ατμόσφαιρα, όχι απαραιτήτως μόνο μέσω του φωτισμού αλλά και με τη χρήση άλλων μέσων. (λεπτομέρειες από κοντά. Σταματάω εδώ. Διαφορετικά κινδυνεύω να συνεχίσω επ' αόριστον την φλυαρία! Μου λείψατε μωρέ!)
Ποιός τον ανάρτησε? Η υπογραφή δεν φαίνεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι φανοστάτες...μάγισσες είναι!
Μπαμπέτ!
Εγώ εγώ ήμουν Μπαμπέτ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Σοφία και ξέχασα να βάλω ο βλαξ υπογραφή
Εχουμε μαθει οτι ο ανθρωπομορφισμός στα άψυχα επιτείνει την δραματοποίηση σε ένα εργο. Ο Μαγισσομορφισμός όμως???
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΓ
Mια στιγμή να ρωτήσω τη μαγική μου σκούπα και θα σου πω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑβάδιστη (τώρα ξέρετε και γιατί)
Προσφάτως, έμαθα ότι οι μαγισόμορφοι φανοστάτες σου έχουν κάνει...μάγια σε κάποια ψυχή! Επειδή όμως δεν είμαι μαρτυριάρα, δεν θα αποκαλύψω το όνομά του! Θα περιμένω να εμφανιστεί επιτέλους με κάποιο σχόλιο, όπως μου υποσχέθηκε, και να σταματήσει τις ντροπές! Ορίστε μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε συ Αβάδιστη, ξέρεις ποιό είναι το ωραίο με τους πίνακες σου; Μοιάζουν όλοι(όσους έχω δει τουλάχιστον)σα σκηνές από το ίδιο ενύπνιο, για το οποίο δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος αν είναι όνειρο ή εφιάλτης! Έλα όμως που εμένα αυτή ακριβώς η αίσθηση της παλλινδρόμησης είναι που μου αρέσει! Και οι φωτισμοί σου είναι υποβλητικοί γιατί επιδρούν όχι μόνο στο βλέμμα του θεατή αλλά κυρίως στην ακοή του. Είναι σα να του ψιθυρίζουν στο αυτί:σσσσσ...ησυχία...τώρα περνάμε στον χώρο του ονείρου.... Κι αυτός βγάζει τα παπούτσια του και εισέρχεται ακροπατώντας.
Την ίδια αίσθηση μου δημιούργησε και εκείνος ο πίνακας της Μπαμπέτ με τα σπιτάκια που έμοιαζαν με εγκαταλελειμμένο σκηνικό θεάτρου. Και για να είμαι ακριβοδίκαιη, πολλά από τα έργα και των υπολοίπων αντεπορτάριων με υπέβαλλαν σε αυτή την ατμόσφαιρα, όχι απαραιτήτως μόνο μέσω του φωτισμού αλλά και με τη χρήση άλλων μέσων. (λεπτομέρειες από κοντά. Σταματάω εδώ. Διαφορετικά κινδυνεύω να συνεχίσω επ' αόριστον την φλυαρία! Μου λείψατε μωρέ!)
Χαιρετώ σας,
Ελεάννα
Ζωγραφίζω τον ήχο της σιωπής? ΘΕΕΕΕΕ ΜΟΥ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή