Σαλαμίνα

Τι μέγα βάρος σήμερα βουλιάζει τον ουρανό! Ανάλαμπος
και κρύος του ηλιού ο δίσκος, σαν από ξερό πηλό, θαρρείς,
όπου και νάναι, θα πέσει απάνου στ΄αντικρινά τα βράχια και
θα γίνει θρούψαλα... Πόσο πνιχτά ανασαίνουνε της γής τα
σπλάχνα, που κάποτε με ξεπετάξανε στον ανοιξιάτικον αέρα
μ΄ένα χαρούμενο σπασμό!... Πως κρέμονται μέσα στα βάραθρα,
τα σκοτεινά νερά, άνηχα κι ανάφριστα σαν πετρωμένα!...
Με φτάνει από μακριά ένα κλάμα σφαγερό.
Ποιός νά ναι;

(Από το ποίημα "Μονόλογος του Μώμου" του Κώστα Βάρναλη)

Βαντ