Σε συνέχεια της κουβέντας της Πέμπτης το απόσπασμα έχει ως εξής:
Ο φανατισμός είναι παράξενο πράγμα. Για να είσαι φανατισμένος, πρέπει να είσαι απόλυτα βέβαιος ότι έχεις δίκιο και τίποτα δεν εξασφαλίζει αυτή τη σιγουριά και την αίσθηση του δικαίου όσο η εγκράτεια. Η εγκράτεια είναι ο εχθρός της αίρεσης.
Πως θα μπορούσε να σταθεί αυτή η πρόταση αν την εξέταζε; Αυτός ήταν πιθανότατα ο λόγος που οι κομμουνιστές πάντα πολεμούσαν τον μποεμισμό. Οταν ήσουν μεθυσμένος, ή όταν διέπραττες είτε μοιχεία είτε απιστία αναγνώριζες προσωπικά το λάθος σου σ'αυτό το τόσο ευμετάβλητο υποκατάστατο της αποστολικής πίστης, τη γραμμή του κόμματος. Κάτω ο μποεμισμός, το αμάρτημα του Μαγιακόφσκι...
Από το Για ποιόν χτυπά η καμπάνα.
Επίσης ένα άλλο κομμάτι που βρίσκω σχετικό με τη συζήτηση της Πέμπτης είναι το κάτωθι:
Ο Τενεσί Ουίλιαμς έγραψε κάποτε: Ζούμε όλοι μέσα σε ένα σπίτι που καίγεται και δεν υπάρχει πυροσβεστική για να καλέσουμε. Δεν υπάρχει ούτε έξοδος, μόνο ένα παράθυρο στον πάνω όροφο για να κοιτάζουμε έξω ενώ η φωτιά καίει το σπίτι μ'εμάς παγιδευμένους, κλειδωμένους μέσα. Από μια άποψη ο Ουίλιαμς είχε δίκιο. Ναι αλλά τι θέα που έχει αυτό το παράθυρο στον πάνω όροφο!
Εκείνο που δεν είπε ο Ουίλιαμς, όμως, είναι ότι αν κοιτάζουμε από το παράθυρο αυτό με έντονη περιέργεια και παθιασμένο μάτι, με γενναιόδωρο πνεύμα και την ικανότητα της χαράς, και, ναι, αν έχουμε τη γλώσσα με την οποία να στηρίζουμε και να εμπλουτίζουμε τα πράγματα που βλέπουμε, τότε ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ που το σπίτι καίγεται γύρω μας. Δεν πειράζει. Αστο να καίγεται το γαμημένο.
Τομ Ρόμπινς-Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα
Αβάδιστη
Σύγνεφο με παντελόνια
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τη σκέψη σας που νείρεται
πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας
σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές
σ' ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,
εγώ θα την τσιγκλάω
επάνω στο ματόβρεχτο κομμάτι της καρδιάς μου.
Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα
ως να χορτάσω χλευασμό.
Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου
κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας.
Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο,
ωραίος τραβάω, τραβάω
εικοσιδυό χρονώ λεβέντης.
Εσείς οι αβροί!...
Επάνω στα βιολιά ξαπλώνετε τον έρωτα.
Επάνω στα ταμπούρλα ο άξεστος τον έρωτα ξαπλώνει.
Όμως εσείς,
θα το μπορούσατε ποτέ καθώς εγώ,
τον εαυτό σας να γυρίσετε τα μέσα του όξω,
έτσι που να γενείτε ολάκεροι ένα στόμα;
Ελάτε να σας δασκαλέψω,
εσάς τη μπατιστένια απ' το σαλόνι,
εσάς την άψογο υπάλληλο της κοινωνίας των αγγέλων
κι εσάς που ξεφυλλίζετε ήρεμα-ήρεμα τα χείλη σας
σα μια μαγείρισσα που ξεφυλλίζει τις σελίδες του οδηγού μαγειρικής.
Θέλετε
θα 'μαι ακέραιος, όλο κρέας λυσσασμένος
-κι αλλάζοντας απόχρωση σαν ουρανός-
θέλετε-
θα 'μαι η άχραντη ευγένεια
-όχι άντρας πια, μα σύγνεφο με παντελόνια"
Του Μαγιακόφσκι βεβαίως βεβαίως, για να ξέρουμε και τι λέμε
η καμπανα χτυπαει γιαυτον που την κρουει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως ο Τένεση Ουίλλιαμς το είχε γράψει αυτό στο έργο του "Καμίνο Ρεάλ" που ουσιαστικά καταφερόταν εναντίον του Μακαρθισμού? Αν ναι, σε τέτοιες περιπτώσεις ουδείς δικαιούται να στέκεται και να απολαμβάνει την θέα του όσο πάθος και αν διαθέτει το βλέμμα του!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για το τραγουδάκι, έχεις μια τάση να με χτυπάς στα "τρυφερά" φοιτητικά μου ακούσματα τον τελευταίο καιρό...επιφυλάσσομαι όμως, διότι η αχλάδα ως γνωστόν την ουρά την έχει πίσω!
Καλημέρα σας αντεπορτάρις...αναρωτιέμαι Γούφα άραγες ταυτίζεστε με τον καμπανοκρούστη ή μήπως με την καμπάνα!
Μπαμπέτ
Mπαμπέτ ειλικρινά αγνοώ σε ποιο έργο του Ουίλιαμς ήταν η ατάκα αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο απόσπασμα που αναφέρω υπάρχει μια ολόκληρη σειρά συλλογισμών που οδηγούν συγγραφική αδεία στο συγκεκριμένο συμπέρασμα. Αν αρχίσουμε να απομονώνουμε...ναι ΟΚ πιθανότατα να μην αρκεί το πάθος του βλέμματος.
Ο Ρόμπινς αναπτύσσει μια συλλογιστική ολόκληρη...που να σας τα λέω τώρα... μπορεί να κάνω μια ανάρτηση προσεχώς επ αυτού
Ναι...αλλά και ο Ρόμπινς έχει απομονώσει το συγκεκριμένο απόσπασμα ...αλλά αφού αγνοώ το σύνολο της συλλογιστικής του θα περιμένω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπαμπέτ ξεκόλλα! Ψιριάζεις ως Παρθένος το ζώδιο
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ ως Ιχθύς πάω να ξεγλυστρίσω και να λουφάρω. Εχουμε σύγκρουση αστρολογικού κάρμα.
Μήπως να σου δώσω το βιβλίο...και να λουφάρω από το να αναρτήσω μια περίληψη??
Αγαπητά μου τέκνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήεάν καλώς ενθυμούμαι, αμφότερες διαθέτετε πηγήν εισοδήματος, ασφάλεια υγείας, προσβλέπετε άμα δε και στο ενδεχόμενο συνταξιοδοτήσεως.
Προς τί λοιπόν ο οδυρμός ;
Μήπως ενθυμίζει ολίγον εκδραματισμό μετά ευαγούς τουρισμού προσμεμιγμένος;
Τέλος πάντων, αν είναι να αποφύγετε τα έξοδα στον Ψ, ας πάει στο καλό (για τις οικονομίες σας βρε το επισημαίνω)
ο στέργων δάσκαλος
Eγώ Μαέστρο δεν προσβλέπω στη σύνταξη. Είμαι στη σύνταξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκδραματίσαμε? Δεν το κατάλαβα. Γιατί για τον τουρισμό ναι ναι ΟΚ.
Η ψυχοθεραπευμένη αβάδιστη (πάει πια τα έδωσα τα λεφτά)
Αχ έτσι είναι δάσκαλε, μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε σύνταξη, ούτε ασφάλεια και όσο για το εισόδημα...μπαααα...επισφαλές και τούτο!
Με πήρε στον λαιμό της η συνταξιούχος!
Αλλά και πάλι επιμένω, άλλο λέει ο Ουίλιαμς, άλλο πράγμα αφορά η συλλογιστική του Ρόμπινς...!
Οδυρμός; Ποιός οδυρμός; Περί συζητήσεως με τέϊον και κουλουράκια πρόκειται!
Κάτω οι Χ και οι Ψ!
Σας ασπάζομαι
Μπαμπετ
στο μεταξύ αγαπητή Αβάδιστη,ακόμα αναμένουμε την υπεσχημένη περίληψη..
ΑπάντησηΔιαγραφήκατά το όσον πάντως με αφορά, δεν καταλαβαίνω καν τί θέλει να πει ο ποιητής-Ουίλιαμς εν αρχεί, με αυτή την παραβολή περί φλεγόμενου σπιτιού. τί σημαίνει "όλοι ζούμε μέσα σε ένα σπίτι που καίγεται...";ποιό "σπίτι" και ποιοί "όλοι" αν μη τι άλλο.επικίνδυνες γενικεύσεις ή έστω ακατανόητες εκτός του πλαισίου αναφοράς τους
πολύ ωραία, πολύ ωραία Μαρίνα (εκτός από κείνο το εν αρχεί)
ΑπάντησηΔιαγραφήο δάσκαλος
Ναι ναι είμαι ένοχη! Αλλά δείξτε κατανόηση. Δεν έχω προλάβει να κάτσω να κάνω μια περίληψη, έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μου ΚΑΝΟΝΙΚΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το εκτός πλαισίου αναφοράς επίσης δηλώνω ΕΝΟΧΗ. Αλλά πραγματικά την ώρα που το έγραφα είχα στο μυαλό μου όλο το βιβλίο -και τη συλλογιστική του- το οποίο φυσικά και δεν έχετε διαβάσει ΟΛΟΙ (επικίνδυνες γενικεύσεις) εγώ είχα κάνει τις δικές μου αυθαίρετες συνδέσεις και για να μην τα πολυλογώ ψιλοέγινε μπάχαλο!
Τεσπα...αν μη τι άλλο με τη βοήθεια της IT Manager Μαρίνας Θήτα κάναμε την πρώτη ανάρτηση με εικόνα ήχο και κείμενο και τόσο υψηλό βαθμό εντροπίας που διαλύθηκε.