Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Στη χώρα του φεγγαριού
















7 σχόλια:

  1. Είπα και εγώ...τόση ησυχία από την Βαντ...περίεργο πολύ περίεργο! Αμ δεν ήταν ησυχία, έκανε γρούτσου γρούτσου το πινέλο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Oχι δεν θα μας σπάσεις εσυ το ηθικό.Θα αντισταθούμε σθεναρα.Τα εργα ειναι χάλια
    Ελενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βάντ...ο "μύθος" της πινελιάς σου με ταξιδεύει!
    Συνέχισε για νέους προορισμούς!!!
    Σ.Πυλαρινού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βαντ, ένα μόνο θα σου πω: είσαι δαιμονία!!!
    Α, και τώρα που το θυμήθηκα, μάθε τι σημαίνει το όνομα σου, συμφωνα με την βικιπαίδεια:

    "Στην ετρουσκική μυθολογία, η Βαντ είναι ένας θηλυκός δαίμονας που ζούσε στον Άιτα, τον Κάτω Κόσμο. Με τα μάτια που είχε στα φτερά της έβλεπε και γνώριζε τα πάντα. Ήταν ο προάγγελος του θανάτου και βοηθούσε τους ασθενείς στο νεκροκρέβατό τους[1]. Παρακινούσε τους ανθρώπους να είναι βίαοι και ελκόταν από ανοικτούς τάφους και τύμβους.[2].

    Σύμβολά της είναι το φίδι, ο δαυλός και το κλειδί της πύλης που οδηγεί στον άλλο κόσμο, με τα οποία απεικονίζεται συχνά στην τέχνη.

    Συνήθως φαίνεται να ακολουθεί το θεό Χαρούν."

    Ελεάννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μπρρρρρ...βρε Ελεάννα, ανατρίχιασα!
    Ευτυχώς ο μόνος συσχετισμός με την δική μας Βαντ, είναι ότι πρόκειται επίσης για θηλυκό "δαίμονα" ο οποίος αρπάζει το πινέλο και όποιον πάρει ο Χαρούν...ουπς συγνώμη ο Χάρος ήθελα να γράψω! Με την καλή έννοια πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γειά σου, Βαντ!

    Έχω να σου πω ότι...
    Όχι, δεν αντιστέκομαι, αφήνω τα έργα σου να με συνεπαίρνουν, με κάνουν να σκάω από τη ζήλια μου, και συγχρόνως να πεισμώνω και να λέω πως δεν τα παρατάω, κάποια μέρα θα ζωγραφίσω, έστω και χάλια.

    Είσαι όντως δαιμονία, με στηρίζεις!

    Θάλεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή