Βαντ, είμαι σίγουρη για τις προθέσεις σου, αναρωτιέμαι όμως αν κατάλαβες τι έγραψες!!! Θες να πεις, ότι οταν βλέπεις τα φεγγάρια της Μαρίνας, σου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι...Come to my boodoir ή Come to my Jaguar?
Μαρίνα, εξαιρετικό το τραγούδι ! Μοιάζει με κραυγή χαράς χωρίς αιτία που εκβάλλει ένας ο οποίος γνωρίζει ότι δεν προχωράει το πράγμα, αλλά ωστόσο μάχεται (ή πάλι, αν τελεί εν αγνοία, το τραγουδάει μισομεθυσμένος καθώς νοιώθει πως έτσι ξορκίζει τους δαίμονες) Το ζήτημα που τίθεται, είναι ότι αδιακόπως πρέπει τέτοια να διαλλαλεί (μέχρις εξαντλήσεως). Εν δε τη κλείδα του τέλους, υπέροχο, έμπλεο ευγένειας. Θέλουμε κι άλλα τέτοια !
Μαρίνα, Μαρίνα!!! Μήπως εκτός από το να τραγουδάς έτσι θα επιθυμούσες και να χορεύεις έτσι? (εγώ πάντως ναι!) Εύγε!!!! Μου ΄φτιαξες το κέφι και μου ενέπνευσες ιδέες σπουδαίες περί την οδική μου συμπεριφορά σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης: Έτσι λοιπόν θα τραγουδήσω την επόμενη φορά σ' όποιον μπιζνεσμανοσκυλόβλαχο παρεμποδίσει την πορεία μου στην αριστερή λωρίδα επειδή καθώς οδηγεί το τετράτροχό του νιώθει ξαφνικά την ανάγκη να διεξάγει ανασκαφές στο δεξί του ρουθούνι με τη βοήθεια του, δια τούτη την χρήση, επιμηκημένου νυχιού του μικρού του δαχτύλου αλλά και της, εκ της κολλαριστής μανσέτας προβαλλόμενης, χρυσής καδένας, το κροτάλισμα της οποίας θα σημάνει θριαμβευτικά όταν η σκαπάνη βρει επιτέλους μάρμαρο...έ, συγγνώμη καύκαλο ήθελα να πω! Κι αν το τραγούδι μου δεν καταστείλει την διαρροή καπνού εκ των ώτων μου, όχι, δεν θα απελπιστώ! θα καταφύγω στις θεραπευτικές ιδιότητες της αρκουδοχορευτικής! Δεξί φλας, αλάρμ, παρκάρισμα, χειρόφρενο, σβήσιμο μηχανής (και των αλάρμ βεβαίως-βεβαίως, δε με παίρνει να μείνω ΞΑΝΑ από μπαταρία!)και αφού εξέλθω της πολυαγαπημένης μου σακαράκας, μ' ένα κεχαριτωμένο και συνάμα αποφασιστικό σάλτο, θα βεντουζάρω στο παρ-μπριζ του επίδοξου Ανδρόνικου και...ω, ναι, θα του προσφέρω...ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΙΛΟ!!! Και κατόπιν αυτής της συγκινητικής, εκ μέρους μου, συνεισφοράς στας αρχαιολογικάς ανασκαφάς, με δεύτερο σάλτο, έμπλεο δυναμικής και πάθους, θα ισορροπήσω τα τακούνια μου στο καπό λαξεύοντας πάνω του δύο (τουλάχιστον)υπέροχα βαθουλώματα (χι, χι, χι!!!!) Κι ενώ ο σοκαρισμένος σκαπανέας θα ωρύεται go away from my jaguar, εγώ εκστασιασμένη από τις χορευτικές μου φιγούρες κατά το πρότυπο του πρωταγωνιστή του εν λόγω video clip θα του απαντήσω μουσικοχορευτικώς: I hade you writτen to my... boudoir !!!!
Αχ, τι καλά! Μπράβο Μαρίνα με τις ιδέες σου! Μ' έφτιαξες πάλι!
αν και είναι η ώρα δύσκολη, ότι τρώω το βρώμικο που έφερα από το γκάζι(το γνωστό, του Μέμου, που λέει το καλαμάκι ΄κρέας΄), περνώντας μέσα από τους ρακοσυλλέκτες που στήνουν τέτοιαν ώρα το γιουσουρούμ, δηλαδή από άλλον κόσμο έρχομαι, και τι ποίηση, ήταν μια μικρούλα 4-5 ετών, κλεισμένη σ΄ένα τρίκυκλο μήν κρυώσει έτσι και βγεί, και κοιτούσε έξω και θεε μου κάτι τέτοιες ώρες πιστεύω ότι αληθώς υπάρχεις και μέσα από το βλέμμα της εμφανίζεσαι στους μύστες... ή πάλι απλώς στους μεθυσμένους. αλήθεια η διάκριση πού τίθεται;
και απέναντί της ακριβώς, μια σιφινιέρα με έξη συρτάρια.
και να σκεφτείτε πως όλα αυτά ξεκίνησα να τα γράφω για να απαντήσω πως ναί, έτσι χορεύω. αλλά δεν το ξέρετε
αααα πρέπει να το στείλεις στην Πασταφλώρα θα σε λατρέψει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αβαδιστος αγιος βασίλης
Αχ, Μαρίνα!!!... έτσι τραγουδάς!!!... στα έργα σου τέτοιοι ήχοι ακούγονται!!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαντ
Βαντ, είμαι σίγουρη για τις προθέσεις σου, αναρωτιέμαι όμως αν κατάλαβες τι έγραψες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘες να πεις, ότι οταν βλέπεις τα φεγγάρια της Μαρίνας, σου έρχονται στο μυαλό οι στίχοι...Come to my boodoir ή Come to my Jaguar?
Σας αγαπώ ΟΛους..
Come to your Raspoutan!!!!
Μαρίνα, εξαιρετικό το τραγούδι ! Μοιάζει με κραυγή χαράς χωρίς αιτία που εκβάλλει ένας ο οποίος γνωρίζει ότι δεν προχωράει το πράγμα, αλλά ωστόσο μάχεται (ή πάλι, αν τελεί εν αγνοία, το τραγουδάει μισομεθυσμένος καθώς νοιώθει πως έτσι ξορκίζει τους δαίμονες) Το ζήτημα που τίθεται, είναι ότι αδιακόπως πρέπει τέτοια να διαλλαλεί (μέχρις εξαντλήσεως).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν δε τη κλείδα του τέλους, υπέροχο, έμπλεο ευγένειας. Θέλουμε κι άλλα τέτοια !
ο δάσκαλος
Ότι θέλω μου έρχεται στο μυαλό όταν βλέπω τα φεγγάρια της Μαρίνας...έως και..
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά,
Βαντ
Μαρίνα, Μαρίνα!!! Μήπως εκτός από το να τραγουδάς έτσι θα επιθυμούσες και να χορεύεις έτσι? (εγώ πάντως ναι!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε!!!! Μου ΄φτιαξες το κέφι και μου ενέπνευσες ιδέες σπουδαίες περί την οδική μου συμπεριφορά σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης: Έτσι λοιπόν θα τραγουδήσω την επόμενη φορά σ' όποιον μπιζνεσμανοσκυλόβλαχο παρεμποδίσει την πορεία μου στην αριστερή λωρίδα επειδή καθώς οδηγεί το τετράτροχό του νιώθει ξαφνικά την ανάγκη να διεξάγει ανασκαφές στο δεξί του ρουθούνι με τη βοήθεια του, δια τούτη την χρήση, επιμηκημένου νυχιού του μικρού του δαχτύλου αλλά και της, εκ της κολλαριστής μανσέτας προβαλλόμενης, χρυσής καδένας, το κροτάλισμα της οποίας θα σημάνει θριαμβευτικά όταν η σκαπάνη βρει επιτέλους μάρμαρο...έ, συγγνώμη καύκαλο ήθελα να πω!
Κι αν το τραγούδι μου δεν καταστείλει την διαρροή καπνού εκ των ώτων μου, όχι, δεν θα απελπιστώ! θα καταφύγω στις θεραπευτικές ιδιότητες της αρκουδοχορευτικής! Δεξί φλας, αλάρμ, παρκάρισμα, χειρόφρενο, σβήσιμο μηχανής (και των αλάρμ βεβαίως-βεβαίως, δε με παίρνει να μείνω ΞΑΝΑ από μπαταρία!)και αφού εξέλθω της πολυαγαπημένης μου σακαράκας, μ' ένα κεχαριτωμένο και συνάμα αποφασιστικό σάλτο, θα βεντουζάρω στο παρ-μπριζ του επίδοξου Ανδρόνικου και...ω, ναι, θα του προσφέρω...ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΙΛΟ!!! Και κατόπιν αυτής της συγκινητικής, εκ μέρους μου, συνεισφοράς στας αρχαιολογικάς ανασκαφάς, με δεύτερο σάλτο, έμπλεο δυναμικής και πάθους, θα ισορροπήσω τα τακούνια μου στο καπό λαξεύοντας πάνω του δύο (τουλάχιστον)υπέροχα βαθουλώματα (χι, χι, χι!!!!) Κι ενώ ο σοκαρισμένος σκαπανέας θα ωρύεται go away from my jaguar, εγώ εκστασιασμένη από τις χορευτικές μου φιγούρες κατά το πρότυπο του πρωταγωνιστή του εν λόγω video clip θα του απαντήσω μουσικοχορευτικώς: I hade you writτen to my... boudoir !!!!
Αχ, τι καλά!
Μπράβο Μαρίνα με τις ιδέες σου! Μ' έφτιαξες πάλι!
Μουτς! Μουτς! Μουτς!
Μετά μεγίστης τιμής,
Ελεάννα
αν και είναι η ώρα δύσκολη, ότι τρώω το βρώμικο που έφερα από το γκάζι(το γνωστό, του Μέμου, που λέει το καλαμάκι ΄κρέας΄), περνώντας μέσα από τους ρακοσυλλέκτες που στήνουν τέτοιαν ώρα το γιουσουρούμ,
ΑπάντησηΔιαγραφήδηλαδή από άλλον κόσμο έρχομαι, και τι ποίηση, ήταν μια μικρούλα 4-5 ετών, κλεισμένη σ΄ένα τρίκυκλο μήν κρυώσει έτσι και βγεί, και κοιτούσε έξω και θεε μου κάτι τέτοιες ώρες πιστεύω ότι αληθώς υπάρχεις και μέσα από το βλέμμα της εμφανίζεσαι στους μύστες...
ή πάλι απλώς στους μεθυσμένους.
αλήθεια η διάκριση πού τίθεται;
και απέναντί της ακριβώς, μια σιφινιέρα με έξη συρτάρια.
και να σκεφτείτε πως όλα αυτά ξεκίνησα να τα γράφω για να απαντήσω πως ναί, έτσι χορεύω.
αλλά δεν το ξέρετε
Μαρίνα Θήτα