Τι εννοείς να κλείσουμε, φαντάζομαι για το Σαββατοκύριακο μόνο! Ομολογώ ότι ο τύπος μου αρέσει πολύ (αυτό είναι σχόλιο ειδικά διατυπωμένο για την Ρασπουτάν) και ομολογώ επίσης ότι δεν τον ήξερα όπως και ένα σωρό άλλους, άλλες και άλλα επίσης. Οταν έχεις τέτοια φωτεινά ακούσματα να στέλνεις και να μας στέλνεις.
Την λύπη την αντιλήφθηκα, το χαρμόσυνο δεν. Όσο για εκείνο που αναρωτήθηκες στην προηγούμενη ανάρτησή σου, (διαφορά ανάμεσα στον μεθυσμένο και τον μύστη), να πως έχει: Ο πρώτος, μεθώντας στη μοναξιά του, για παρηγοριά, προσβλέπει στον θεό. Ο δεύτερος, μύει για να παρηγορεί τον μοναχικό θεό που πάσχει στη μοναξιά του
ΥΓ Μαρίνα, ίσε κε πρότι πιίτρια (το κακό στην περίπτωση εντοπίζεται μόνον στο ότι πάλι τον καύκον έπιες, πάλιν τον νουν απώλεσας. Υπομονή έτσι κι αλλιώς, καθώς Θα χρειαστεί να γίνεις Κρούμος ωσότου εξαλλαγείς σε μύστη)
Αναμένω και άλλα σπουδαία κείμενά σου όπως και μουσικές (... και ζωγραφιές βεβαίως..)
Η Ρασπουτάν, το είδε ως χαβαλέ εντελώς...που να φανταστεί την συγκίνηση που προκαλεί... Πάω πάσσο κυρία Βανταράκη και ομολογώ ότι μου έχει κολλήσει το ρεφραινάκι!!! Γκιτάρ..γκιτάρ...γκιτάρρ...!!!
Τι εννοείς να κλείσουμε, φαντάζομαι για το Σαββατοκύριακο μόνο! Ομολογώ ότι ο τύπος μου αρέσει πολύ (αυτό είναι σχόλιο ειδικά διατυπωμένο για την Ρασπουτάν) και ομολογώ επίσης ότι δεν τον ήξερα όπως και ένα σωρό άλλους, άλλες και άλλα επίσης. Οταν έχεις τέτοια φωτεινά ακούσματα να στέλνεις και να μας στέλνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά,
Βαντ
Την λύπη την αντιλήφθηκα, το χαρμόσυνο δεν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για εκείνο που αναρωτήθηκες στην προηγούμενη ανάρτησή σου, (διαφορά ανάμεσα στον μεθυσμένο και τον μύστη), να πως έχει:
Ο πρώτος, μεθώντας στη μοναξιά του, για παρηγοριά, προσβλέπει στον θεό.
Ο δεύτερος, μύει για να παρηγορεί τον μοναχικό θεό που πάσχει στη μοναξιά του
ΥΓ Μαρίνα, ίσε κε πρότι πιίτρια (το κακό στην περίπτωση εντοπίζεται μόνον στο ότι πάλι τον καύκον έπιες, πάλιν τον νουν απώλεσας. Υπομονή έτσι κι αλλιώς, καθώς Θα χρειαστεί να γίνεις Κρούμος ωσότου εξαλλαγείς σε μύστη)
Αναμένω και άλλα σπουδαία κείμενά σου όπως και μουσικές (... και ζωγραφιές βεβαίως..)
ο δάσκαλος
Η Ρασπουτάν, το είδε ως χαβαλέ εντελώς...που να φανταστεί την συγκίνηση που προκαλεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάω πάσσο κυρία Βανταράκη και ομολογώ ότι μου έχει κολλήσει το ρεφραινάκι!!!
Γκιτάρ..γκιτάρ...γκιτάρρ...!!!
Μπαμπέτ