Είχα σκοπό να σας γράψω την εμπειρία μου από τις τρεις αυτές ημέρες που βρίσκομαι στο Σύνταγμα. Η εμπειρία αυτή είναι πρωτόγνωρη, τόσο για όποιον δεν έχει συμμετάσχει ποτέ σε διαδήλωση η διαμαρτυρία όσο και για τους ¨"κατ' επάγγελμα διαδηλωτές¨" καθώς πολύ γρήγορα ξεπέρασε την αρχική λογική της ροζ επικάλυψης του facebook.
Δεν μπορώ όμως με τίποτα να μεταφέρω ούτε τις σκέψεις μου ούτε τα συναισθήματά μου.
Ενα θα σας πω μόνο και αν χρησιμοποιήσετε τις συνελεύσεις μας ως παράδειγμα, θα καταλάβετε. Χθες πραγματοποιήθηκε η τρίτη γενική συνέλευση, με συμμετοχή περίπου 3.000 ανθρώπων και ήταν μια από τις συγκλονιστικότερες εμπειρίες της ζωής όλων όσων συμμετείχαμε. Δεν ξέρω που θα πάει αυτή η ιστορία. Δεν ξέρω αν θα αποκτήσει επαναστατικά ή βαθιά συντηρητικά χαρακτηριστικά. Δεν ξέρω τίποτα. Το μόνο που ξέρω, είναι δεν πρέπει να μείνετε στο τι διαβάζετε ή ότι ακούτε για το θέμα. Πολύ περισσότερο μην πιστεύετε τους χειροκροτητές Πρετεντέρηδες, χειροκροτούν γιατί μας θεωρούν ακόμα ακίνδυνους. Για να καταλάβετε τι συμβαίνει πραγματικά πρέπει να βρεθείτε εκεί. Επίσης όπως θα αντιληφθείτε, ξαναγυρνάμε κατά τα 2/3 στα αιτήματα της Γαλλικής Επανάστασης! Διεκδικούμε τα αυτονόητα, αλλά είναι ακριβώς αυτά τα αυτονόητα που μας στερούν. Σας παραθέτω το ψήφισμα και ένα μικρό βίντεο που δεν το θεωρώ και τόσο ενδεικτικό, αλλά είναι το μόνο που βρήκα.
Σας ασπάζομαι
Babett
Y.Γ1. Θα είμαι διαρκώς εκεί. Στις πλατείες, στα λιμάνια, στις πτέρυγες καρκινοπαθών, στην ΔΕΗ την ΕΥΔΑΠ, ό,που θα χρειαστεί να παλέψω για να αντισταθώ στο ξεπούλημα ενός ολόκληρου λαού. Ας αποφασίσει ο καθένας από εμάς που θα βρίσκεται.
Υ.Γ2 Το σκέφτηκα πολύ προτού κάνω μια ανάρτηση με τόσο έντονη πολιτική και συναισθηματική φόρτιση. Πιστεύω όμως ότι δεν είναι καιρός για κομ ιλ φω συμπεριφορά.
Ζητώ συγνώμη αν κάποιος νιώσει ότι παραβιάζω τον "δημόσιο" χώρο του μπλογκ ... αλλά αν μη τι άλλο, ο Δάσκαλος μας διδάσκει τόσα χρόνια πως η τέχνη οφείλει να έχει επαφή με την ζωή την ίδια.
Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης Πλατείας Συντάγματος
Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.
Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.
Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.
Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.
Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.
Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!
ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!
Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!
Λαική Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος 27 Μάη 2011 from //ΠαραλληλοΓράφος on Vimeo.
Πολύ καλά Μπαμπέτ, πολύ καλά, δεν γνωρίζω τι θα πράξουν οι υπόλοιποι, προσωπικώς, θα είμαι εκεί
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα είμαι εκεί γιατί δεν θέλω να κοροιδεύω τον εαυτό μου και τα παιδιά μου παριστάνοντας τον αθώο.
ΑπάντησηΔιαγραφήανάφτε ένα κερί και για μένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήασφαλώς, ο καθένας και οι απόψεις του.....
Ωστόσο, η εντιμότητά σου είναι ολοφάνερη,ως εκ της συνέπειάς σου. Κι αυτό, διότι όπως κάθε ένοχος, φροντίζεις να κρύβεσαι
Πρέπει να σου επισημάνω εξ άλλου, πως και οι δοσίλογοι, οι καταδότες, καθώς και οι πρακτορίσκοι των όποιων εξουσιών, ανέκαθεν κρύβονταν.
Μην σε απασχολεί λοιπόν που είσαι αναγκασμένος να κρύβεσαι, δεν πράττεις οτιδήποτε καινοφανές
Από πότε το δεν υποκρίνομαι ισοδυναμεί με κρύβομαι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατί είστε τόσο σκληρός κι απόλυτος? Επειδή είπα αυτό που πιστεύω?
Να προσθέσω πάντως ότι ανέκαθεν μέσα στα πλήθη κρύβονταν οι εφαψίες και η αλληλουχία των κρυφών νοημάτων είναι κυρίως ροδόχρους.
Και ο Άνθιμος υπέρ των αγανακτισμένων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροβλέπεται πολύ γέλιο. Ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα.
Θαυμάσια, καλώς πράττετε ως γνήσιος μέσος αλλά ανώνυμος έντιμος πολίτης. Αφήστε στους άλλους ΚΑΙ την ευθύνη να παλέψουν και για τα δικά σας παιδιά. Φροντίστε μόνο να τα ενημερώσετε ότι εκτός από συνένοχος στο φαγοπότι είστε και συνένοχος στην καταδίκη τόσο των ίδιων όσο και των άλλων παιδιών στην εξαθλίωση. Εκτός και αν διαθέτετε πολύ λίπος ακόμα ικανό να τα θρέψει. Ούτως ή άλλως τις σάρκες σας θα φάνε όταν δεν θα έχει μείνει τίποτα άλλο. Α! παρεμπιπτόντως αφού έχετε τόσο θάρρος να δηλώνετε την συννενοχή σας σε ένα μπλογκ και μάλιστα ανώνυμα, σας προκαλώ να πάτε στο Αιγηνίτιο Νοσοκομείο, να συνομιλήσετε με τους καρκινοπαθείς οι οποίοι στερούνται την θεραπεία τους προκειμένου το κράτος να είναι συνεπές στις οικονομικές του υποχρεώσεις απέναντι στους τοκογλύφους του, και να ομολογήσετε εκεί την ενοχή σας. Νομίζω ότι είναι οι μόνοι που μπορούν να σας δώσουν την απάντηση που σας αρμόζει. Και πάρτε και τον Ανθιμο μαζί να τους μιλήσει για την μετα-θάνατον ζωή. Θα κάνετε καλή παρεούλα οι δυό σας. Οντως δεν έχετε δει ακόμα τίποτα...αν είστε σε θέση να δείτε. Γιατί οι αλληλουχίες των κρυφών νοημάτων όταν προέρχονται από εφαψίες είναι κυρίως μελανής αποχρώσεως.
ΑπάντησηΔιαγραφήBabett
Η αναφορά σας, παρά την ανορθογραφία, στο Αιγινήτειο και όχι στον Άγιο Σάββα, νομίζω ότι ξεκαθαρίζει πλήρως και σαφέστατα το τοπίο της ανάρτησής σας. Σας ευχαριστώ για τη πληροφορία που μας δώσατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Σύνταγμα.
Το Αιγινήτειο είναι δυό στάσεις πριν( με το metro). Καλό ταξίδι.
Μπαμπέτ χαιρετώ την ανάρτηση και τη θέση σου. Σίγουρα είμαι και εγώ εκεί. Δεν έχω κατέβει ακόμα αλλά σίγουρα είμαι εκεί στις πλατείες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ανώνυμε δεν είμαι εκεί επειδή είμαι αθώα, ποιός θα το πίστευε άλλωστε ότι υπάρχει κανείς αθώος. Είμαι εκεί διότι δεν μας μένει χρόνος για μπιχλιμπίδια, παιχνιδάκια και τσακίσματα εμπρός στο τέρας της χρηματοπιστωτικής εξουσίας των εταιρειών, των τραπεζών και των εντεταλμένων τους. Και όσοι πιστεύουν ότι μπορούν ακόμα να ζούν με τα αποφάγια είναι γελασμένοι, διότι το τέρας αγρίεψε, δεν του βγαίνουν τα νούμερα και έχει σαλτάρει. Και ανώνυμε πιστεύω ότι όσοι τρώμε φαγητό και όχι νούμερα είμαστε αναγκασμένοι να είμαστε στις πλατείες για να το διεκδικήσουμε. Τώρα αν εσύ τρέφεσαι με ψηφία τότε κατανοώ απολύτως τη θέση σου, καθώς και την προτίμησή σου στο ροζ.
Με αγωνιστικό χαιρετισμό
Βαντ
mkka.blogspot.com
ΑπάντησηΔιαγραφή