Όπως σε κάθε σας δράση, υπήρξατε υπέροχοι !Και ως αμοιβή, σας παραθέτω την φωτογραφία (έχω μεγεθύνει και απομονώσει όπως αντιλαμβάνεστε τα πρόσωπα) , η οποία συνοδεύεται από το αίτημα (κι αυτό μέρος της επιβραβεύσεώς σας):
Παρακαλείστε να αποδώσετε το κατά την άποψή σας περιεχόμενο της φωτό (εννοείται με εικαστικούς όρους και ελευθέρως)
ευχαριστώ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ! ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΡΕΣΚΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΣΩ! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!!!! Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΒΡΑΔΙΑ ΗΤΑΝ ΣΑΓΗΝΕΥΤΙΚΗ,ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ,ΔΥΝΑΜΙΚΗ,ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΜΕ ΞΥΠΝΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΧΑΛΟΥΣΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ!- ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΣΤΑΣΗΣ- ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ! ΚΑΙ ΓΛΥΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΡΙΑ ΦΥΡΟΓΕΝΗ (ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑΚΙΑ)
''Έν αρχήν είναι ο λόγος''...όμως λόγο δεν έχω να πιστέψω πως τις τελευταίες μέρες-ώρες αυτής της χρονιάς θα θέλατε να μας ''παιδεύσεται''!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφώς και δεν αγνοώ το αίτημά σας,θα σας απαντήσω ως οφείλω, με το νέο έτος μιάς και το περιεχόμενο της φωτό ,είναι είτε πολύ απλό ,είτε πολύ περίπλοκο!
Ευχαριστώ πολύ! και Καλή Πρωτοχρονιά!
Σ.Πυλαρινού
Καλή Χρονιά Δάσκαλε. Ευχαριστώ για την πρωτοχρονιάτικη αφύπνιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαντ
Καλό Ταξίδι
ΑπάντησηΔιαγραφήΒήματα βουβά, σκέψεις που μιλούν...
Ξεκινήσαμε περπατώντας μονάχοι στην αρχή,
αλλά θες η μελωδία που ηχεί
θες η μοναξιά του σκοταδιού,
κάτω από το φως του φεγγαριού
ενωθήκαμε σε ένα κορμί που κινείται μαγεμένο.
Κι όμως, μεσ’ το σκοτάδι της νύχτας,
η άμμος στα πόδια μας είναι φωτεινή.
Φωτεινή από το πέρασμα αυτών που προηγήθηκαν
που γεύθηκαν το όνειρο πρώτοι.
Στο τέλος του μονοπατιού, το λιμάνι
που οι πρώτοι θαλασσοπόροι γυρνούν
μετά από κάθε ταξίδι τους.
Μας δέχθηκε απρόσμενα,
ανοίγοντας μια νοτισμένη αγκάλη.
Δε μας σκιάζει μήτε ο αετός που κραδαίνει τα φτερά του,
μήτε τα τύμπανα.
Είναι το τραγούδι του καλωσορίσματος
μεσ’ την ανάσα του κύματος,
που μια ανταριάζει και μια ηρεμεί.
Το λιμάνι φαντάζει σαν μια εικόνα με τ’ αντίθετα της ζωής.
Τις σκιές που χορεύουν στο φως,
τα λόγια που σε κάνουν να σωπαίνεις,
τη σιωπή που σε ξυπνά.
Για το ταξίδι όμως,
μια στιγμιαία γεύση μόνο
μπορούν εκείνοι να μας δώσουν.
Και δεν θα μπορούσε να 'ναι αλλιώς...
Το ταξίδι πρέπει να το ζήσεις κολυμπώντας ελεύθερος,
όχι με την πυξίδα άλλου.
Μόνο έτσι θα ζωγραφίσεις τον χάρτη της πορείας σου,
τις τρικυμίες που σε πήγαν μακριά
και τους φάρους που σε οδήγησαν.
Και εάν είναι να 'ρθει το λιμάνι που ζητάς -
αν η τύχη συναντήσει κάποτε το πλήρωμα του χρόνου -
να εύχεσαι το λιμάνι σου να είναι γεμάτο αισθήσεις και αρώματα
όπως αυτό που αντάμωσες χθες ...