Αυτό είναι το εξώφυλλο του καταλόγου μας για την συμμετοχή μας στην έκθεση του δασκάλου στην Βενετία. Ακολουθούν τα εισαγωγικά σημειώματα ....
Οι μαθητές μου
Το 1989 εγκαταστάθηκα στο Πήλιο.Μπροστά μου εκτεινόταν το πέλαγο, στην πλάτη του σπιτιού κατέβαινε το βουνό. Εργαζόμουν κάθε μέρα γύρω στις δεκαέξη ώρες, περισσότερο ζωγραφίζοντας, λιγότερο δουλεύοντας κάποιο γλυπτό ή γράφοντας. Από ηδονή σε ηδονή δηλαδή, ηδονοθήρας. Κι όταν το βλέμμα μου έπεφτε σε κάποιο ρολόι, ποτέ δεν διάβαζα την ώρα, αφού ο χρόνος δεν είχε νόημα.
Το 2001 αποφάσισα να παραδώσω όσα κατείχα σ εκείνους που τα είχαν ανάγκη –λειτουργούσε και πάλι η κοινωνική μου διάσταση. Ξαναβρέθηκα λοιπόν ανάμεσα στον κόσμο, αναζητώντας μαθητές. Και βρήκα. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για έναν άλλον τρόπο να προσπορίζομαι ηδονές, ακόμα πιο σύνθετες αυτήν την φορά. Από την έκπληξή τους όταν αντιλαμβάνονται πως κι άλλα πεδία απλώνονται μπροστά τους. Απ την χαρά τους όταν τα κατακτούν. Από την αγωνία τους, διότι πλέον γνωρίζουν, ότι πορευόμενοι σ αυτήν την νέα έκταση που πριν λίγο φωτίστηκε, σε λίγο θ αρχίσει να καταυγάζει, η επόμενη άγνωστη περιοχή –το μονοπάτι της γνώσης.
Χώρια η απόλαυση από τα εξαιρετικά τους ταλέντα και το πάθος τους σ αυτήν την αλαφιασμένη πορεία. Χώρια η ικανοποίηση, καθώς στα έργα τους αρχίζουν να αναγνωρίζουν το καθρέφτισμά τους. Τέλος, η δυνατότητα που μου παρέχουν να ξαναγίνομαι μαθητής, αφού συχνά διδάσκομαι από τα έργα τους.
Και πάλι ο χρόνος καταλύεται, αυτήν την φορά μέσω των άλλων, των υπερόχων μαθητών μου
Δημήτρης Μανίνης
Από τα Εικαστικά Παίγνια στους Μετα-Σχηματισμούς Ι
Όλοι εμείς, οι μαθητές του Δημήτρη Μανίνη, ξεκινήσαμε να παρακολουθήσουμε το μάθημά του με τον τίτλο “ Εικαστικά Παίγνια” πιστεύοντας ότι είναι ένα ιδιαίτερο μάθημα ζωγραφικής.
Ένα μάθημα που καταθέτει πολύτιμο υλικό σε πρακτικό και θεωρητικό επίπεδο αντλώντας αποδεικτικό υλικό από διάφορα επιστημονικά πεδία για την κατανόηση της δημιουργικής πράξης, στη ζωγραφική.
Ένα μάθημα που γίνεται τόσο μέσα στην αίθουσα όσο και σε εξωτερικούς χώρους, στο οποίο καλούμαστε να μεταγράψουμε την αίσθηση της εκάστοτε πραγματικότητας.
Ένα μάθημα που βασίζεται στην μεταξύ μας αλληλεπίδραση.Ένα μάθημα τέλος, το οποίο μας εισάγει στην μαγεία ακόμα και των καθημερινών καταστάσεων.Σύντομα αντιληφθήκαμε ότι το μάθημα αυτό είναι ένα μεγάλο ταξίδι.Ενα ταξίδι γνωριμίας με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.
Μια Οδύσσεια στις διάφορες εκδοχές της πραγματικότητας και τους μετασχηματισμούς της. Ιθάκη μας, η Τέχνη.
Τελικά ναι. Τα Εικαστικά Παίγνια, είναι ένα μάθημα ζωγραφικής, που μετασχηματίζει τους μαθητές του Δημήτρη Μανίνη από ανθρώπους που αγαπούν την τέχνη σε ανθρώπους που ζουν μέσω της τέχνης.
Είναι ένα όχημα για τον μετασχηματισμό μας σε εικαστικούς δημιουργούς.
Κάποιοι από εμάς μαθητεύουμε μαζί του ήδη επτά χρόνια. Κάποιοι μόλις ένα.Σε όλους ανεξαιρέτως, έκανε φέτος την μεγάλη τιμή, να μας προσκαλέσει να παρουσιάσουμε μαζί του, το αποτέλεσμα της μαθητείας μας κοντά του, υπό τον τίτλο Μετα-Σχηματισμοί Ι
Δάσκαλε, ευχαριστούμε!
Έλενα Σταθοπούλου,Ναταλία Σταθοπούλου, Κατερίνα Βανταράκη, Ευγενία Μαραγκού και Ελεάννα Χατζηϊωάννου για την εργώδη συνεισφορά τους στην δημιουργία του καταλόγου της εκθέσεως,
καθώς και στην Τζέλη Απανωμεριτάκη και στον Μιχάλη Αβραμίδη για την έμπρακτη υποστήριξή τους στην λειτουργία της ομάδας μας.
Θερμές ευχαριστίες στον γραφίστα Βασίλη Χατζηϊωάννου για την προσφορά του με την εμπνευσμένη δημιουργία του καταλόγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου