Σοφία Βεργοπούλου (κατά κόσμον Αβάδιστη)

Γεννήθηκα; Ναι, αυτό είναι βέβαιο.
Γιατί γεννήθηκα; Δεν είμαι βέβαιη για αυτό.
Η έλλειψη βεβαιοτήτων την οποία ανακάλυψα πολύ νωρίς, καθόρισε τα πρώτα μου βήματα. Εψαχνα για επιβεβαιωμένες πληροφορίες. Διασταυρωμένες.
Το μόνο που βρήκα ήταν μια δημοσιογραφική πένα. Εγραψα με αυτήν τις πρώτες εντυπώσεις μου και τα πράγματα πήγαν σχετικά καλά, σε ότι αφορά το κομμάτι της (αυτο)επιβεβαίωσης.

Αλλά και πάλι δεν ήμουν βέβαιη για πολλά πράγματα. Για τα περισσότερα. Αυτοί που με διάβαζαν πάντως, ήταν βέβαιοι ότι ήξερα. Πέραν πάσης αμφιβολίας.
Συνέχισα να βαδίζω προς ένα αβέβαιο προορισμό ώσπου σκόνταψα στα χρώματα. Προς στιγμήν φάνηκε να υπάρχει μια βεβαιότητα σε αυτό.
Μετά από λίγο «κυλίστηκα στη λάσπη» και πολύ μου άρεσε. Ο πηλός είναι πολύ γήινος, πολύ χειροπιαστός.
Αυτόπτες μάρτυρες θα μπορούσαν να πουν για μένα:

«Παρακολουθεί επί 5 έτη το τμήμα ζωγραφικής «Εικαστικά Παίγνια» με δάσκαλο τον Δημήτρη Μανίνη στο Εργαστήρι Εικαστικών Τεχνών του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Παλλήνης.
Συμμετείχε στην ομαδική έκθεση «Δημήτρης Μανίνης και το βλέμμα των μαθητών του» στο θέατρο Περίακτοι το 2008».

Αλλά κανείς -ούτε καν εγώ- δεν είναι βέβαιος. Γιατί γεννήθηκα; Για τις λέξεις; Τα χρώματα; Τον πηλό; Η απλώς για να κάνω συνεχώς ερωτήσεις;